Do tego, że w trendach wnętrzarskich od jakiegoś czasu rekordy popularności bije prosty, oszczędny i prosty styl nowoczesny, nikogo nie trzeba przekonywać. Choć kojarzy się przede wszystkim z wzornictwem skandynawskim, najnowsza odsłona nowoczesności nawiązuje raczej do wzorów dalekowschodnich. Doskonałym tego przykładem jest moda na wabi-sabi – czyli prawdziwie japońskie spojrzenie na to, czym jest piękno.
Prostota ma to do siebie, iż definiuje się ją bardzo subiektywnie. To co proste dla miłośnika rokoko nie będzie tym samym, co prostotą nazwie entuzjasta modernizmu. Nic więc dziwnego, iż przeglądając oferty sklepów meblarskich czy aranżacje wnętrz tworzone przez projektantów, nie sposób nie odnieść wrażenia, iż stylistykę minimalistycznej nowoczesności należy zdefiniować na nowo.
Równolegle do tego trendu obserwuje się coraz odważniejszą ekspansję totalnej opozycji prostoty – odważne, bogate wzornictwo oraz przestrzeń zapełniona przedmiotami, które mają sprawić, iż dom będzie przede wszystkim przyjazny do życia. To bliskie idei hygge, która od jakiegoś czasu odmieniana jest przez wszystkie przypadki i oznacza – najprościej rzecz ujmując – przytulność.
I niejako obok tych dwóch przeciwstawnych mód, rozwija się całkiem nowy pomysł na estetykę – japońskie wabi-sabi. Jest to coś więcej niż trend wnętrzarski – to filozofia życia, w której najistotniejszą zasadą jest akceptacja naturalnego dojrzewania i starzenia się. Autentyczność w połączeniu z afirmacją dla niedoskonałości to połączenie tego co nowe z tym, co stare.
O tym, co stanowi istotę wabi-sabi przekonać można się patrząc na projekt renowacji domu w wykonaniu studia Starsis. Wybrali oni budynek niemalże w ruinie, który straszył na koreańskich przedmieściach. Zamiast go burzyć, zdecydowano się na to, aby go odbudować, nie starając się wcale ukryć jego wieku oraz historii.
Wabi-sabi to rewolucja w myśleniu o architekturze i wnętrzach, które aby być piękne nie muszą być idealne. Bo wraz ze starzeniem się, tak ludzie, jak i budynki zdobywają charakter, to nieuchwytne „coś”, co wyróżnia ich z tłumu.